Opublikowane w

Nocny Agent – całkiem udany thiller polityczny

Nocny Agent

Nocny Agent, to serial, który pojawił się jakby znikąd i w momencie znalazł się w czołówce najchętniej oglądanych seriali na Netflixie. Agent FBI ma zdaje się najnudniejszą pracę na ziemi, obsługuje nocną linię alarmową i telefon, który praktycznie nigdy nie dzwoni. Aż tu pewnego dnia odbiera telefon od Rose Larkin, który zmienia wszystko. Życie przystojnego Petera Sutherlanda staje się nagle pościgiem za szpiegami Białego Domu.  Czytaj dalej Nocny Agent – całkiem udany thiller polityczny

Opublikowane w https://niemasiecoobrazac.pl/nie-czuje-randki/

https://niemasiecoobrazac.pl/wdowiec-randki/

randki z kobietami w suwalkachkosmetyki z apteki 1

Karpii, czyli “Deadwind” to kwintesencja kryminału skandynawskiego, tu akurat fińskiego. Mrocznie, ponuro i daleko od idealizmu. Ładna i mądra pani policjantka oraz podkochujący się w niej partner. Do tego trudna przeszłość, problemy osobiste i niezbyt optymistyczny nastrój zimowej Finlandii. Tak, jak lubię. Na placu budowy nowoczesnej inwestycji od razu zostają znalezione tajemnicze zwłoki kobiety i zaczyna się dociekanie prawdy. Ot, cała historia. Wszystko to przeplatane flashbackami z życia prywatnego bohaterów.  randki w ciemno 2023

Opublikowane w https://niemasiecoobrazac.pl/flirt-randki-spotkania-flirtowanie/

Ród Smoka. Co wyszło, a co nie?

Rod Smoka - Rhaenyra

“Ród Smoka” to serial, na który czekali wszyscy fani “Gry o tron”. Ogląda się dość miło, choć do czwartego odcinka w sumie niewiele się dzieje. Podstarzały i trawiony przez chorobę król Viserys jest dobrym człowiekiem, ale nieudolnym władcą. Cała akcja wydaje się być lekko senna,  jakby do czegoś zmierzała. Ale jest jej ogólnie mało. Tak na dobrą sprawę to jedyną atrakcja są sceny walki na wyspie Krabów lub seksu z udziałem niegrzecznego brata króla – Daemona. A do czego to wszystko zmierza? Czytaj dalej Ród Smoka. Co wyszło, a co nie?

Opublikowane w

“Branża” serial HBO – socjopaci w korpo, czy może coś więcej?

“Branża” (“Industry”), serial HBO, doczekał się już drugiego sezonu. Serial Leny Dunham wciąga swoim brutalnym realizmem.  I choć akcja serialu osadzona jest w Londynie, w firmie Pierpoint & Co, to ciężko uciec od porównań do nowojorskiego Wall Street. O czym właściwie jest ten serial? Czytaj dalej “Branża” serial HBO – socjopaci w korpo, czy może coś więcej?

Opublikowane w

Echa – bliźniaczki z piekła rodem. Czy warto obejrzeć?

Echa serial zakończenie

“Echa” to mini serial na Netflixie, który aktualnie wybija się na top. Czy warto się zrelaksować i spróbować rozwikłać mroczną zagadkę z przeszłości? Jeśli chodzi o mnie, to serial ten trafił na dość dobry czas. Mój rozleniwiony po urlopie umysł domagał się tego typu wyzwania. Wniosek mam jeden – “Echa” na końcówkę wakacji, są propozycją w sam raz.  Czytaj dalej Echa – bliźniaczki z piekła rodem. Czy warto obejrzeć?

Opublikowane w

Don’t look up – nie patrz w górę. Komedia katastroficzna

Nie patrz w górę – a co to takiego? Ni to komedia, ni to  film katastroficzny, w reżyserii Adama McKaya. Określiłabym go mianem mało subtelnej satyry na współczesność, która idealnie wpisuje się w nasze realia.  Ileż to dyskusji wywiązało się na jego temat! Przeraża, momentami bawi, choć bywa i “grubo ciosany”, ale dobrze, że daje do myślenia. Właściwie wszystko w tym filmie jest nam bliskie (o zgrozo!). Social media, foliarze, facet z wizją i pieniędzmi, który jest odrealniony, antykometowcy i zerowa wiara w naukę, plus głupawy prezydent.

Czytaj dalej Don’t look up – nie patrz w górę. Komedia katastroficzna

Opublikowane w

“Kasztanowy ludzik” – jak się pojawia, jest już za późno[recenzja]

“Kasztanowy ludzik” to skandynawski mroczny kryminał, który pojawił się na Netflixie. Jest to adaptacja poczytnej książki Soren Sveistrup‘a. Idealna okazja, aby posłuchać jezyka duńskiego. Trzeba przyznać, że jesienna aura sprzyja tego typu serialom, dlatego też skusiłam się na obejrzenie. Czy warto? Przyznam, że mam nieco mieszane uczucia, zwłaszcza jeśli chodzi o ostatni odcinek.  Czytaj dalej “Kasztanowy ludzik” – jak się pojawia, jest już za późno[recenzja]